(Kay Miles Barbaza, gurong nandarayuhan sa Gallup, New Mexico)
Isang osipong
palaisipan
ang kapalaran
nating lahat,
tayong
mga nandarayuhan
sa wika
sa diwa
sa isip,
tayong
nagtuturo ngayon
sa mga banyagang
kapanalig
sa pagiging exilo
sa ating nais.
Sabi mo ganyan din
ang mga katutubong
Amerikanong inagawan
ng lupa
ng langit
ng ligalig
ng libog
ng mga dayong
tulad natin
pero di rin
nating katulad.
Hindi tayo
nangmamangmang
kundi nagpapasimuno
sa pagpapagaling
ng sugat sa isip.
Nagtuturo tayo
ng mga taludtod
ng buhay
ng mga bersikulo
ng kaligtasan
sa pagbabalik muli at muli
sa lugar ng kaluluwa
tulad ng kuwento
ng hogan
na bahay
na tahanan din
balay na tunay
ng espiritung
nawawala sapagkat
nawawalay,
sumasalisi ng landas
lumalayo sa atin
sa duguang kalye
na ngayon
ay sa galit
humihiyaw,
nagbibihis muli
ng pula at kawalan.
Lumalayo tayo sa atin,
sa pook ng ating
puson
puso
pusod
at sa lamig ng gabi
at hangin sa parang
sa Gallup o sa Paracale
ng ating mga alalahanin,
iisipin nating ng libong ulit
ang kinabukasan
ng mga pangako
sa mga silid-aralang
pinagtaksilan
natin sumandali
at naglalaho
sa ating
nagkukunwaring
pagpipiging.
Malayo tayong tunay
sa atin at simula ngayon,
magtatapos ang ritwal
ng pagtawag
sa ating mga habilin,
tayong nag-iwan ng wika
ng pagbabalik
mula sa paglalakbay
sa mga lansangan
ng mga pangarap natin.
Aurelio S. Agcaoili
Torrance, CA
Nob. 10, 2005
No comments:
Post a Comment