(Para sa makatang napapagod nang magtula)
1.
Seguridad din ito ng puso,
Kalasag sa teatrong itim
Ng binalintunang totoo
O tinutotoong balintuna
Ng mga bayarang payaso
Sa gintong kastilyong
Ang haligi ay sa hangin
Ang bubong ay sa ulan
Ang hagdan ay sa bagyo
Ang pasamano ay sa daluyong
Ang palapag ay sa abrakadabra
Ng mga pinuno ng bayan,
Silang mga siga sa kangkungan
Silang mga tuso sa pusalian
Silang mga hari sa mga estero
Silang mga duke ng mga basurahan,
Silang mga konde ng kawalan.
2.
Ang gintong kastilyo ay pagtula
Sa panahon ng pagdadalawang-isip,
Pangamba, takot, pagbubuo ng kalooban
Para sa pakikiisa sa mga sugatang isip
Ng mga dagat na sinisindak ng mga isda
Ng mga ilog na nilalapastanganan ng mga tubig
Ng mga parang na ginagahasa ng mga damong ligaw
Ng mga gubat na inaangkin ng mga kobra
Isda
Tubig
Damong ligaw
Kobra
Silang lahat ay binyagan ngayon
ng mga pananampalayang
ang poon ay sa dilim
Silang lahat ay residente ngayon
ng mga toreng garing
ang kampana ay sa dagundong
ng mga hatinggabing parating
3.
Napapagod din ang ulirat ng makata,
Tumitigil din ang isip sa pakikidigma
Sa mga salita.
Aurelio S. Agcaoili
Torrance, CA
Nob. 17, 2004
No comments:
Post a Comment