Pagkapit sa Patalim

Sasabihin mo sa nagngangalit na araw

Sa hasyenda ng katarungang ligaw,

Ang pagbulahaw ngayong panahon

Ay pagkapit sa matalas na patalim:



Dahan-dahan mong susuyuin ang kalawang

Sa dulo ng itak, at tulad ng panganganak,

Dalhin ang kalawang sa pusod ng kawalan,

Doon sa tugatog ng lahat ng pangarap

At doon isagawa ang huling pagbibinyag

Sa mga itak, baril, galit, pananabik

Sa mainit na salaysay ng mainit na galit

Sa hinabing salaysay ng mga lumang talim

Sa hinabing salaysay ng mga kalkuladong putok

Sa hinabing salaysay ng mga pampatalas na diwa.



Minsan isang araw sa maraming araw sa Tarlac,

Sa malawak na pag-iisip ng mga tubo,

Palay, mani, mais, bukid, ulap, at kulisap

Sa pagpagaspas ng mga nagluluksang dahong

Sumalubong sa parating na paghuhukom

Sa mga nagtaksil na mga kanal, ilog na itim,

Patubig na kumikisay-kisay,

Ulan na madalang na madalang

Ang pakikipagpiging sa mga pitak

At kapatid na nagpabago ng dugo,

Sa pagsusumamo ng mga batang gabi,

Madarang na pananabik ng mga musmos

Sa kalinga at malasakit ng mga dalag at gurami,

Sa panalangin ng mga dalikan sa mga panggatong

Upang muling maalala ang katubusan,

Mananahan ito sa mga singit at leeg

Tuwing taglamig, tuwing lumalamig

Ang dibdib sa pangungulila ng kanin sa bibig,

Ng bibig sa kanin, ng mantika sa tiyan

Ng bituka sa dighay, ng likod sa papag

Ng isip sa dasal ng pasasalamat

Sa Apo Lung-aw

Na poon ng lahat ng posible

Na poon ng lahat ng puwede

Na poon ng lahat ng halakhak

Kakapit at kakapit ang mga kasama

Sa pangako ng mga talim

Kakapit at kakapit ang mga kasama

Sa pangako ng mga itak.

Sa talim ng itak, tatantiyahin ng mga kasama

Ang dilim, itataga ang talim ng isip sa langit.

Labing-apat ang malalagas

Labing-apat ang mamaalam

Labing-apat ang magiging

Saksi ng mahaba-haba pang paglalakbay.

Kakapit at kakapit ang mga kasama

Sa patalim, pagkapit na kakambal

Ng di na nag-alanganing damdamin.





Aurelio S. Agcaoili

Nob. 19. 2004

Torrance Bl, CA