Di ito ang huling huntahan
sa konggreso ng ating
masaklap na kapalaran.
Mamamayan tayo
sa lipunan
ng ating buhay
na pananabik
sa katarungan
ng mga nakakasapat
na pakinabang
sa hapag-kainan
ng kung ano ang angkop
para sa mga karaingan,
sa katuparan ng pangarap
para sa isang masaganang
kainang di lang iilan
ang dumidighay pagkatapos
kundi tayong lahat,
dating mga pinipi ng wikang makapangyarihan,
dating mga biningi ng tinig na nakakapanlumo,
dating mga pinilay ng mga utos ng mga hari
dating mga binulag ng mga eksena ng karangyaan
na ngayon ay kasama sa mga sabayang paghalakhak,
buo at nambubuhay ng mga kalamnang pagal
nagdiriwang
sa pagdiriwang
ng mga pagdiriwang
na kasali tayo, kasalo, kasama.
Kahit sabihin nating namayapa na
ang mga imahinasyon tungkol
sa pagbabalik ng mga naghahanap
ng hustisya sa padaya ng pagilian,
kahit sabihin natin na ang katuparan
ng mga ligaw na alalahanin
ay nasa ataul na ngayon at pinagmimisahan
ng mga masang ang alam ay ang orasyon
sa panlipunang katarungan,
kahit ngayon ay bubusugin ka
ng mga akto sa sinehan
o sa pelikula ng kamangmangan,
kahit sa pagpipila-pila
ng mga panaginip natin
ay patutungo tayo sa malawak
na altar ng mga bagong kalungkutan
sa bayan
tulad ng mga lungkot
sa mga panaginip na niraransom
o ng mga kabayang binibihag
ng mga masaganang handaan
para sa mga anak at mga anak
ng bayan,
kahit ngayon ay sasamahan natin
ang namayapang panaginip
sa kanyang huling hantungan
sa musoleo ng siglo-siglong
panagimpan,
sasabihin natin sa ating mga sarili:
Huhusgahan natin ang mga mababangis
na hangin at madarang na araw.
Bibigkasin natin itong sentensya
ng lahat ng mga sentensiyang
noon pa sana natin naisip,
isinagawa, pinangalanan,
ginawang pinal na pangungusap upang
maging puso ng ating pansamantalang
pagluluksa:
Hindi pa ito ang huling huntahan
sa konggreso ng ating masaklap
na kapalaran.
Hahanapin natin ang huling huntahan
sa mga bukal ng ating pagtangis.
Dudukalin natin ang katubusan
sa mga parang at mga gabing
nagsisilang ng kapayapaan
sa dulang at sa himlayan.
Aurelio S. Agcaoili
Torrance, CA
Dis. 18, 2004
No comments:
Post a Comment